نام هنرمند و تاریخ دقیق ساخت این اثر مشخص نیست. باستان شناسان قدمت این آویز را مربوط به دوره ساسانیان می دانند. در بررسی این طرح با نرم افزار مشخص شد که  بیضی ها بسیار دقیق رسم شده اند.

برای ساخت این آویز، جواهرساز ابتدا قطعات فلز را اندازه گیری  نموده و سپس با دقت برش داده است. پس از آن قطعات فلز را به صورت بیضی و دایره فرم داده و کنار هم چیده است. گوارسه ها یا گوی ها نیز به یک اندازه می باشند.

در آن زمان ابزار جوشکاری و حرارت فلز بسیار ابتدایی تر از امروز بوده و این امر باعث شده تا  بر اثر حرارت جوشکاری، فرم اولیه ای فلز چیده شده کمی جا به جا شود. این جابجایی مختصر در ملیله سازی هم امری عادی است. در مجموع از ارزش دقت جواهرساز نمی کاهد که در آن زمان با امکانات بسیار محدود این آویز زیبا را خلق کرده است.

این اثر اکنون در یک مجموعه هنری نگهداری می شود.  شما می توانید اطلاعات بیشتر را در بلاگ مولود ستوده مطالعه نمایید.